அவள் ஒரு தொடர்கதை

நிம்மதியாய் ஒரு
கவிதை புனைகையில்
தேவையற்று மனதுள்
தெரிகிறது
பிரிந்த காதலியின் முகம்.


மெல்லிய மல்லிகை வாசனையில்
பரிசளித்த மோதிரத்தில்
சேர்ந்து நடந்த பாதைவழி
செல்ல நேர்கையில் என
பலப்பொழுதும்
மனதை ஒடித்து
வெறுமையாக்கும்
அவள் நினைவுகள்.


இனிமேலுமிந்த
காதல் வலையில்
வீழ்தலே கூடாதென்றுதான்
நினைத்திருந்தேன்...
.
.
.
.
.
.
காலையில் எதிர்வீட்டில்
புதிதாக வந்த குடும்பத்தில்
‘பளிச்'சென்ற சிரிப்போடு ஒரு
பச்சைத் தாவணியைப்
பார்க்கும் நொடிவரை!